کسانى که روزه بر آنها واجب نیست

احکام روزه را باید بدانیم. گاهی برخی افراد تمام روز را روزه می یگرند در حالیکه روزه آنها باطل است و برخی روزه هایی را می خورند که نباید . بنابراین باید تفاوت کسانی که روزه بر آنها واجب نیست و کسانی که بادی روزه ها را به طور کامل بگیرند را بدانیم. با ما در پرشین وی همراه باشید.

کسانی که روزه بر آنها واجب نیست

کسى که به واسطه پیرى نمی‌تواند روزه بگیرد، یا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست ولى در صورت دوم باید براى هر روز یک مد که تقریبا ده سیر است گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد.کسى که به واسطه پیرى روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید قضاى روزهایى را که نگرفته بجا آورد.

اگر انسان مرضى دارد که زیاد تشنه می‌شود و نمی‌تواند تشنگى را تحمل کند یا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست ولى در صورت دوم باید براى هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد و احتیاط واجب آن است که بیشتر از مقدارى که ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید روزه‏هایى را که نگرفته قضا نماید.

کسانى که روزه بر آنها واجب نیست

روزه بر چند دسته افراد واجب نیست:

۱- پیرمرد و پیرزنی که گرفتن روزه برای آنان مشقت دارد.

۲- بانوی بارداری که گرفتن روزه برای حمل یا خودش ضرر دارد.

۳- بانوی شیردهی که روزه گرفتن برای طفل او ضرر دارد.

۴- بیماری که گرفتن روزه برای او ضرر دارد.

۵- کسی که بیماری دارد که زیاد تشنه می‌شود و نمی‌تواند تشنگی را تحمل کند.

۶- کسی که به سن بلوغ نرسیده است.

۷- بانویی که خون حیض و نفاس می‌بیند.

۸- مسافری که بیش از حد مسافت شرعى مى‌رود و قصد اقامت ۱۰ روز نمى ‌کند.

۹- دختری که به‌ جهت ضعف بنیه، گرفتن روزه براى او مشقت و ضرر دارد.

۱۰- کسى که بیهوش است و یا در کُما به‌سر مى‌‏برد.

۱۱ – دیوانگان

روزه بر چند دسته افراد واجب نیست

قضا و کفاره روزه

کسی که بواسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد، یا برای او مشقّت دارد، روزه بر او واجب نیست۱، ولی در صورت دوم باید برای هر روز یک مد که تقریباً ده سیر است گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد۲٫

۱- بهجت: و چنانچه تا رمضان بعد بتواند روزه بگیرد، اقوی وجوب قضا است، و در صورتی که نتواند تا رمضان بعد روزه را قضا کند واجب است برای هر روز یک مد طعام – که تقریباً ده سیر است – از گندم یا جو و مانند اینها صدقه بدهد و همچنین کسی که توانایی قضای روزه را داشته ولی به سبب ندانستن حکم، قضای آن را تا رمضان بعد تأخیر انداخته باید علاوه بر قضای روزه به مقداری که گفته شد کفّاره بدهد.

زنجانی: پیرمرد و پیرزنی که نمی تواند روزه بگیرد یا برای او مشقّت دارد -اگرچه به حد حرج نرسد- روزه ماه رمضان بر او واجب نیست…

۲- خوئی، تبریزی، سیستانی: باید برای هر روز یک مد طعام گندم یا جو یا نان و مانند اینها به فقیر بدهد.

گلپایگانی، صافی: باید برای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها به فقیربدهد بلکه در صورت اول نیز بنابراحتیاط لازم یک مد طعام بدهد.

زنجانی: باید برای هر روز یک مد، به احتیاط واجب حدود ۹۰۰ گرم، طعام به فقیر بدهد.

سبحانی: باید براى هر روز ۷۵۰ گرم آرد به فقیر بدهد.

رشد ـ تابناک