با علت های شلختگی فرزند نوجوان خود بیشتر آشنا شوید

شلختگی یا همان بی نظمی علت های به خصوصی دارد که باید ریشه این بی نظمی ها بررسی و دریافت شود علت شلختگی کودک می تواند بی نظم بودن والدینش باشد و گاهی این بی نظمی ریشه در شلختگی والدینش است والدین هم اگر بی نظم باشند ممکن است کودکان از آن ها الگو گرفته و این کار آن ها را یاد می گیرند و از آن ها کارهایشان را تقلید می کنند . جزئیات بیشتر درباره این خبر را در پرشین وی بخوانید

مهم ترین علت شلختگی کودک

یک اتاق برای یک نوجوان یعنی همه‌چیز.
مکانی ایده‌آل برای تماشای تلویزیون، استفاده از رایانه، تلفن‌ زدن، خواندن کتاب، گوش کردن به
موسیقی، انجام تکلیف درسی و
البته تنهایی! …نوجوانان ۱۱ تا ۱۸ ساله می‌کوشند قوانین خانوادگی و جامعه را زیر پا بگذارند و همه‌چیز ابتدا
از اتاقشان شروع می‌شود.

شاید آنها تا قبل از این سن، هر روز جمعه اتاق را مرتب می‌کردند اما از این به بعد شما
رنگ یک اتاق مرتب را نخواهید دید.
جوراب‌ها لنگه به لنگه و زیر تخت پیدا می‌شوند.
لباس‌ها روی تخت، صندلی همیشه نامرتب است و شما نمی‌توانید به نوجوان حرفی بزنید چون به شما
پرخاش می‌کنند و
با تندی می‌گویند: «اتاق خودم است.»

● چاردیواری، اختیاری

اتاق یک نوجوان تصویر قابل لمسی از آن چیزی است که در ذهن او
می‌گذرد.
به هم‌ریختگی‌ها و آشفتگی‌ها به هیچ وجه چیز عجیبی نیست.اتاق یک نوجوان جزیره‌ای گم شده در میان
اقیانوسی دورافتاده نیست
بلکه فضایی در میان خانه است.

نوجوان در سنی قرار دارد که تنهایی را به بودن در میان خانواده ترجیح می‌دهد.
سپس اتاقش را به هم می‌ریزد تا آن را تبدیل به قلمروی خود کند تا بتواند در آن تنها باشد
و دیگران از او گریزان شوند.
او به گوشه‌نشینی در مکانی مخصوص به خود نیز دارد.

بررسی علت شلختگی کودک

بررسی علت شلختگی کودک

اتاق نوجوان فضایی است که والدین حق ورود ندارند و کاملا برعکس پاتوق همیشگی دوستان است.
همین امر والدین را نگران می‌کند.
این اتاق شبیه استودیویی است که نوجوان در آن می‌خورد، می‌خوابد، کار می‌کند و…

● چرا نوجوانان شلخته‌اند؟

فرد در دوران نوجوانی با آشفتگی
جسمی و روحی مواجه است.
نوجوان تلاش می‌کند خود را از زیر فرمان والدین خلاص و به طور مستقل زندگی کند.
مرتب نکردن اتاق یکی از راه‌هایی است که به او کمک می‌کند قلمرو‌اش را در خانه مشخص کند و به
اطرافیان اثبات کند که جایی برای خود دارد و کسی حق وارد شدن یا تمیز کردن آن را ندارد.

بسیار پیش می‌آید که نوجوانان همان فضایی را که در دوران کودکی در آن بزرگ شده‌اند، بازسازی کنند.
در صورتی که او در کودکی در محیطی آشفته بزرگ شده باشد، همان روند را در نوجوانی پیش می‌گیرد و
شما نیز نمی‌توانید به او حرفی بزنید چون خود شما عامل این عادت هستید.

● چه باید بکنیم؟

▪ بیش از حد برای او قانون تعیین نکنید.اتاق یک نوجوان، دنیای شخصی اوست.
در صورتی که شما نمی‌توانید این به هم ریختگی را تحمل کنید، دلایل را برای نوجوان توضیح دهید اما قوانین
سخت وضع نکنید.
گاهی وضع یک قانون، قانون قبلی را زیر سوال می‌برد و همین ابهام باعث می‌شود نوجوان بدتر شود.

اصلی ترین علت شلختگی کودک در زندگی

▪ به جای او اتاقش را مرتب نکنیدوقتی یک نوجوان در دنیای شخصی‌اش احساس امنیت نکند، به دنبال
یافتن هویت
در دنیای خارج می‌رود.
بیش از حد وارد حوزه شخصی او نشوید.
جمع کردن اتاق او وظیفه شما نیست.
وظایف را به خود او یادآوری کنید اما خیلی فشار نیاورید.
مهم این است که ریخت و پاش‌ها از در اتاقش فراتر نیاید.

▪ برای او قوانینی درباره دیگر اتاق‌ها وضع کنید.به نوجوان بفهمانید که در خانه تنها نیست.
همان طور که شما به او احترام می‌گذارید، او نیز باید به شما احترام بگذارد.

▪ پیش از وارد شدن به اتاقش، در بزنید و منتظر جواب بمانید.برخلاف کودکان، نوجوانان دوست ندارند با دیگران ارتباط
برقرار کنند، به همین دلیل در اتاق‌شان را می‌بندند.
در صورتی که هنگام ورود به اتاق او در نزنید، نوجوان این حس را پیدا می‌کند که مورد هجوم قرار
گرفته و با به هم ریختگی‌های بیشتر تلاش می‌کند از خود در برابر این هجوم محافظت کند.

▪ عصبانی نشوید.پافشاری بیش از حد روی یک موضوع یا عصبانی شدن از اینکه چرا نوجوان از دستورات شما پیروی
نمی‌کند، باعث می‌شود قدرت شما در نگاه نوجوان بیشتر مورد تردید قرار بگیرد.

▪ بحث نکنید.وقتی موضوعی چندان اهمیت ندارد، بی‌جهت درباره آن بحث نکنید.
گمان نکنید اگر نوجوان از فرمان شما سرپیچی می‌کند، پس به این معنی است که شما را دوست ندارد.
او تنها می‌خواهد مقاومت شما در برابر عصبانی شدن را امتحان کند و به نوعی از حیطه فرمانبرداری از شما
بگریزد.

بد نیست بدانید که : آشنایی با علت شلختگی کودک

پیش از هر اقدام باید در نظر داشته باشید که نظم در فرزندانی ثابت می شود که در خانواده های منظم
تربیت شده اند. لذا داشتن الگوی عملی نکته بسیار مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در این زمینه
بزرگ ترهای خانواده باید روی جزئیات رفتار خود نیز دقیق شوند.

ممکن است ما در زمان بازگشت به منزل ابتدا لباس خود را روی دسته مبل بیاندازیم و پس از ساعتی آن
را به جالباسی آویزان کنیم. اما احتمالاً فرزندمان می آموزد که در زمان برگشت به خانه لباس هایش را بر
لبه تخت و یا یک مکان نامناسب قرار دهد. در این مورد مادر مدعی است که نظم را رعایت کرده در حالی
که چنین نیست و فرزند رفتار ابتدایی مادر را خواهد آموخت.

ممتاز نیوز ، سلام دکتر