ایمان و درمان بیماریها

در اروپا نقش بسیار مهمیداشته است.
برخی تحولات، زمینه رنسانس را بوجود آورد.
تحولی در تمام ابعاد.
این تغییرات، دانشمندان را نیز تحت تاثیر قرار داد و سالها نقش اعتقاد و مذهب در ایجاد حالت آرامش روحی
و جسمی نادیده گرفتهمیشد و از آن به عنوان خرافات یاد میشد.
اما در قرن نوزدهم، با شروع یکسری تحقیقات، دانشمندان آثار اعتقادات مذهبی را بر روی سلامتی و درمان بیماریها بررسی
کردند.
در یک مطالعه در سال ۱۹۹۸ در دانشگاه دوک که روی ۴۰۰۰ نفر از اهالی کارولینا در امریکای شمالی که
65 سال و بیشتر سن داشتند انجام شد، دانشمندان دریافتند که کسانی که در فعالیت های مذهبی شرکت داشتند ۴۰
درصد کمتر از دیگران دچار بیماری فشار خون و بیماریهای قلبی میشوند.
بررسیها نشان دادهاست که انسانهای مذهبی کمتر افسرده میشوند و نسبت به افراد غیر مذهبی دستگاه ایمنی سالمتری دارند.
دعا و اعتقاد مذهبی از قرنها پیش به عنوان یک روش درمان بیماریها استفاده میشدهاست، شاید سالها قبل از اینکه
هر روش درمانی دیگری کشف شود، و امروزه دانشمندان دریافتهاند که این روش واقعا موثر است ! “دنیس بیرد” فوتبالیست
تیم نیویورک جتز پس از شکستگی گردن در یک بازی فوتبال، دچار فلج از ناحیه نخاع گردنی شد و پزشکان
معتقد بودند که هرگز نمیتواند دوباره راه برود، ولی او در حال حاضر، راه میرود.
یک روانپزشک بالینی در کالیفرنیا دچار لنفوم غیر هوچکینی ( یک نوع سرطان سلولهای ایمنی در بدن انسان ) شده
بود.
سرطان، حتی پس از جراحی نیز، در حال پیشرفت بود، اما چند ماه بعد، پس از انجام اسکن توموگرافی کامپیوتری،
هیچ اثری از بدخیمیدر بدن او مشاهده نشد.
یک پسر شیرخوار دهماهه که پس از پیوند کبد دچار پنومونی شده بود ( عفونت ریه : به دلیل استفاده
از داروهای سرکوب کننده ایمنی، عفونت در کسانی که پیوند اعضاء را دریافت میکنند بسیار خطرناک بوده و میتواند منجر
به مرگ شود )به اعتقاد پزشکان او بیشتر از ۴۸ ساعت زنده نمیماند، اما پس از ۲۴ ساعت، تب او
از بین رفت و کاملا بهبود یافت.
فوتبالیست، روانشناس و کودک شیرخوار، همگی یک نقطه مشترک برای بهبود، بر خلاف قوانین طبیعت داشتند.
اگرچه نمیتوان نقش مراقبتهای پزشکی را در بهبود این بیماران نادیده گرفت اما تفاوت این افراد با سایرین، در دعا
کردن و اعتقاد مذهبی بوده است.
دعا و درخواست از خداوند برای درمان بیماریها، از هزاران سال پیش وجود داشته است.
اما دانشمندان علوم پزشکی، اخیراً به ارتباط بین ایمان و بهبود بیماریها، پیبرده اند.
آنها دریافتهاند که انجام مراسمهای مذهبی، میتواند وضعیت انسانهای بیمار را بهتر کند.
یک گروه در انستیتوی بین المللی سلامتی ( NIH )، بیش از ۲۵۰ تحقیق را که از قرن نوزدهم انجام
دادهشدهبود جمع آوری و بررسی کرد و دریافت که اعتقاد مذهبی با بهبود تمام انواع سرطانها، بیماریهای قلبی، فشار خون،
کولیت و انتریت ارتباط دارد.
( کولیت : التهاب کولون، انتریت : التهاب روده ) حتی شواهدی در دست است که دعا کردن توسط فامیل
و دوستان یا گروه عبادت کنندگان برای افراد دیگر، با وجود کیلومترها فاصله، تاثیر بیشتری در بهبود این بیماران، نسبت
به کسانی که دیگران برای بهبودی آنها دعا نکردهاند دارد.
دکتر ” کنت پارگامنت ” روانشناس و محقق دانشگاه ” باولین گرین ” در اوهایو میگوید : ما نمیتوانیم خدا
را اندازهگیری کنیم، اما میتوانیم قدرت ایمان راببینیم.
ما میتوانیم رد پایی را که توسط ایمان، بر روی شن باقی مانده است را ببینیم.
بهبودی معنوی : معنویت یعنی اینکه انسان به وجود خدایی در ورای هوش و توان ما اعتقاد داشتهباشد و اینکه
بتواند به سادگی با او ارتباط پیدا کند.
این خدا میتواند احساس الهام معنوی، شادی، امنیت، آرامش روان را در انسان بیافریند و انسان را به ماورای چیزهای
ممکن ببرد با وجود اینکه او اطمینان نداشتهباشد که چنین قدرتی وجود دارد.
در بهبود معنوی، هنگامیکه نیرویی که انسان به آن نیاز دارد وارد بدن میشود، بدن، ذهن و روح بهبود مییابند
و همگی در یک نظم یگانه، در جهت سلامتی، متمرکز میشوند.
بهبودی روحانی و معنوی میتواند در درمان تمام مشکلات روحی و جسمیحتی سندرم شانه منجمد ( یک بیماری در مفصل
شانه ) موثر باشد.
سلامت