سرطان پروستات و زنان

شاید برایتان جالب باشد که بدانید داشتن سرطان پروستان آقایان تاثیر مستقیمی
بر روی همسران این مردان دارد و باعث روان پریشی و اختلال روانی بر روابط
زناشویی بگذارد و روابط زناشویی آن ها تحت تاثیر قرار گیرد در ادامه مطلب از
پرشین وی قصد داریم نکاتی پیرامون سرطان پروستات و رابطه زناشویی را برایتان
به اشتراک بگذاریم

سرطان پروستات و رابطه زناشویی

نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که وجود سرطان پروستات در مردان بیش از خودشان، همسرانشان را آزار می دهد.
در تحقیقی که بر روی ۲۶۳ مرد که به سرطان پروستات مبتلا بودند، انجام شد، نشان داد که این بیماری
هم از نظر احساسی و هم از نظر زندگی و روابط زناشویی بر هر دو فرد یعنی زن و شوهر
تاثیر گذار است.

گزارش دیگری در مجله پزشکی تومورشناسی حاکی از آن است که اگرچه مردان مبتلا به این بیماری تنها از نظر
جسمانی مشکل پیدا می کنند اما همسران آنها با مشکلات بیشتری که به مراتب سخت‌تر و تحمل ناپذیرتر است، مواجه
خواهند شد.
متاسفانه روش‌های درمان بسیار کمی برای این بیماری وجود دارد و به همین دلیل زنان با انواعی از پریشانی‌های روانی
مواجه می‌شوند.

سرطان پروستات و رابطه زناشویی

دکتر لورال نورت هوس از دانشگاه پزشکی میشیگان، در این رابطه گفت: زنان اولین کسانی هستند که وظیفه مراقبت از
همسرانشان را برعهده دارند، در حالی که خودشان کمک‌های اندکی چه از نظر اطلاعاتی و چه از نظر پشتیبانی در
مسائل مختلف برای ایفای نقش خود دریافت می‌کنند تا پریشانی و نگرانی‌های خود را بهبود بخشند.
خانواده‌ها همگی با یک مشکل مواجه نیستند، علائم جسمانی مثل بی اختیاری ادراری و روابط جنسی غیرعادی، ظاهرا بیشترین تاثیرات
را بر زندگی زناشویی آن خانواده‌ها بر جای می گذارد.

نورت هوس و همکارانش به این نتیجه رسیده‌اند که میزان مشکلات زنان و تفاوت آنها با یکدیگر به نوع و
مرحله سرطان همسرانشان وابسته است.
وی پیشنهاد داده است که بهترین راه حل برای این موضوع، اطلاع درمانی مناسب به خانواده بیمار در برخورد مناسب
با نوع سرطان است که این اطلاعات شامل مسائلی در خصوص سرطان، علائم آن و چگونگی برخورد با علائم احتمالی
و چگونگی کنترل نگرانی‌های این افراد است.

بیشتر بدانید از ارتباط میزان فعالیت جنسی با سرطان پروستات

محققان دریافته‌اند فعالیت جنسی بیشتر، می‌تواند نشانه‌ای از احتمال بالاتر ابتلا به سرطان پروستات باشد
فرنوش صفوی‌فر: تازه‌ترین مطالعات از ارتباط فعالیت جنسی مردان در دوران جوانی با احتمال ابتلای آنها
در سنین بالاتر، به سرطان پروستات خبر می‌دهند. به گزارش بی‌بی‌سی، در مطالعه‌ای که محققان دانشگاه
ناتینگهام انجام داده‌اند، مشخص شده مردانی که در دهه سوم و چهارم عمرشان، یعنی در فاصله ۲۰ تا ۴۰
سالگی، بیشتر از دیگران فعالیت جنسی داشته‌اند و همچنین عمل خودارضایی را انجام می‌داده‌اند، بیش از
دیگران احتمال دارد که به این بیماری مبتلا شوند، این در حالی است که رابطه فعالیت جنسی بیشتر با بیماری،
در سال‌های بعد کمرنگ‌تر می‌شود.

به گفته این محققان، در بین بیماران مبتلا، دوپنجم‌شان اظهار کرده بودند که شرکای جنسی متعدد داشته‌اند؛
این در حالی است که در بین افراد سالم، یک‌سوم چنین شرایطی داشته‌اند. همچنین در این مطالعه که در نشریه
«اورولوژی بریتانیا» چاپ شده، مشخص شده که در گروه سرطانی‌ها، ۴۰ درصد در دهه ۲۰ عمرشان، عمل
خودارضایی را برای تخلیه میل جنسی خود انجام می‌داده‌اند و در بین افراد سالم، ۳۲ درصد این کار را انجام می‌داده‌اند.

سرطان پروستات و رابطه زناشویی

مطالعات قبلی نشان‌دهنده نوعی ارتباط بین افزایش هورمون جنسی مردانه و ابتلا به سرطان پروستات بودند.
تا آنجا که حتی پژوهشگران به فکر افتاده بودند که از طریق کاهش هورمون در مردان مبتلا، از پیشرفت آن
جلوگیری کنند. به همین دلیل این محققان می‌گویند که شاید ارتباط بین فعالیت و میل جنسی بیشتر
با سرطان را هم، بتوان با افزایش هورمون جنسی مردانه توجیه کرد، به این شکل که افرادی مبادرت
به خودارضایی یا گرفتن شرکای جنسی متعدد می‌کنند که سطح هورمون جنسی بالاتری دارند و این می‌تواند آنها را مستعد ابتلا به سرطان کند.

البته هنوز برای نتیجه‌گیری در این مورد زود است؛ چرا که در این مطالعه، تنها ۲ گروه حدود ۴۰۰ نفره از مردان
سالم و مبتلا به سرطان باهم مقایسه شده‌اند که تعداد نسبتا پایینی محسوب می‌شود. ضمن این که مطاله
به صورت گذشته‌نگر بوده است و همین ممکن است اشکالاتی را در یادآوری زندگی گذشته، آن هم متعلق به ۳۰ تا ۴۰ سال قبل، به وجود می‌آورد.

اما این مطالعه، از جهت دیگری هم حائز اهمیت است و آن ارتباط پیدا کردن عمل خودارضایی یا استمنا،
با یک بیماری جسمی است. در فرهنگ و اصول اخلاقی ما، این عمل نامشروع و تقبیح‌شده است؛
در حالی که متخصصان غربی چندان حساسیتی نسبت به آن نشان نمی‌دادند. این مطالعه، شاید یکی
از اولین مطالعاتی باشد که نقش این عمل را در افزایش احتمال ابتلا به یک بیماری جدی جسمی نشان داده است.

banovan.net / khabaronline