پرشین وی ازگیل مخصوص شب یلدا و خواص آن
خواص خوراکیهاسوزان و عوارض تب نافع میپنداشت.خواص دارویی ازگیل : درمان آبسه دهان و گلو با جوشاندهی برگ ازگیل -درمان آنژین
با جوشانده برگ آن -درمان برفک با برگ آن-درمان سالک با جوشانده برگ - درمان اسهال بچهها با جوشانده برگ -منظم
کننده کار رودهها -جوشاندهٔ برگ ازگیل ورم گلو و ناراحتیهای حلق را از میان میبرد.
ازگیل سرشار از ویتامین های «ب» و «ث»است.ازگیل معمولی ترکیبات شیمیایی ۱-آب ۲-قند ۳-اسیدهای آلی (اسید مالیکواسید سیتریکوتارتاریک) ۴-تانن(یک ماده
قوی) ۵-لعاب۷ -اسید بوریک_هیدرات دو کربن دارد.در درمان اسهال ساده-خونریزی داخلی -ورم روده-زخم دهان -تورم مخاط گلو با مزمزه ی
آب برگ درخت ازگیل سودمند است.ازگیل در همهٔ جنگلهای شمال ایران از ارسباران تا گلی داغ و چناران از بجنورد
ودر همهٔ بلندیها ی کرانههای دریا در دامنه جنوبی البرز و مناطق استپی میروید.میوه ازگیل بسیار سخت و اسیدی است
و به همین خاطر تا خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست.برای جلوگیری از پوسیده شدن آن بر روی درخت، معمولا
میوه ها را زودتر برداشت می کنند و در محل مناسبی انبار می سازند تا برسد.گوشت ازگیل پس از رسیدن
از سفید به قهوه ای تغییر می یابد و کاملا نرم و شیرین می شود و مردم به آن خرمای
گیلان نیز می گویند.آب کونوس میوه های ازگیل را موقعی که هنوز سفت و نارس اند می چینند و مانند
خیارشور درون ظرف های بزرگ یا کوچک می ریزند و سپس ظرف را از آب و اندکی نمک پر می
کنند و آن را در جایی خنک نگه می دارند.این فرآورده که «آب کنوس » نامیده می شود به همراه
نمک و گلپر با لذت فراوان در زمستان خورده می شود.از آب ترش “آب کونوس” نیز برای تهیه ی کاهو
سکنجبین استفاده می کنند سایر فراورده ها ی ازگیل در گذشته برخی از گیلانیان از میوه ازگیل برای پختن مربا
استفاده می کردند و که البته امروزه دیگر رایج نیست اما در برخی نقاط دیگر دنیا همچنان از ازگیل مربا
و ژله فراهم می سازند شربت ازگیل در حدود ۲۰۰ گرم ازگیل نارس را ، پوست و هسته خارج کرده
و گوشت آن را قطعه قطعه می نمایند و در یک لیتر آب در حدود ۲۰-۱۵ دقیقه می جوشانند و
پس از آن در حدود ۵۰ گرم برگ تازه ازگیل به آن اضافه کرده به مدت ۵-۴ ساعت دم می
کنند و بعدا قند اضافه می نمایند تا به شکل شربت غلیظ در آید، از این شربت یکی دو فنجان
در شبانه روز برای رفع حالت اسهالی و جمع شدن شکم به بچه ها می دهند و خیلی مفید است.ازگیل
از حدود سه هزار سال پیش در جنوب دریای خزر در مناطق گیلان و مازندران در ایران کاشت میشد و
۷۰۰ سال پیش از میلاد به یونان و در ۲۰۰ پ.م به روم رسید.کاشت این میوه از طریق رومیها در
بقیه اروپا گسترش یافت.ازگیل یا همان میوه ای که به گیلکی کونوس ( کنوس ) می نامیم ، درختچه ای
است خاردار و بومی ایران که در همهٔ جنگلهای شمال ایران و در همهٔ بلندیهای دامنه جنوبی البرز و مناطق
استپی میروید.ازگیل از حدود سه هزار سال پیش در جنوب دریای خزر در مناطق گیلان و مازندران در ایران کاشت
میشد و ۷۰۰ سال پیش از میلاد به یونان و در ۲۰۰ پ.م به روم رسید.کاشت این میوه از طریق
رومیها در بقیه اروپا گسترش یافت.میوه ازگیل تا دوره ویکتوریا به وفور استفاده می شد اما در دوره های پس
از آن کمتر مورد توجه قرار گرفت تا آن که اکنون جز بخش های کوچکی در اروپا، طرفداران چندانی ندارد.ازگیل
در ادبیات کهن اروپا نماد بدکارگی یا تهیدستی نابهنگام است زیرا میوه هایش پیش از رسیدن از درون می پوسند.در
گیلان نیز ازگیل میوه ای کم ارزش تلقی می شده و ضرب المثل هایی مانند” به هوای عراق انگور از
گیلانه تورش کونوسم دکت” یا “تورش کونوس خور داخیل میوه بوگود” نشانگر این نکته است میوه ازگیل بسیار سخت و
اسیدی است و به همین خاطر تا خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست.برای جلوگیری از پوسیده شدن آن بر روی
درخت، معمولا میوه ها را زودتر برداشت می کنند و در محل مناسبی انبار می سازند تا برسد.گوشت ازگیل پس
از رسیدن از سفید به قهوه ای تغییر می یابد و کاملا نرم و شیرین می شود و مردم به
آن خرمای گیلان نیز می گویند خواص و کاربرد ازگیل سرشار از ویتامین های «ب» و «ث» و قند، تانن
و سلولز و اسید سیتریک است.ازگیل دارای مقدار زیادی هیدرات کربن است که مولی انرژی است.
ازگیل دارای ماده ای به نام تانن است که بهترین دارو برای درمان عفونت های روده بزرگ است.ازگیل در تقویت
خون بدن مؤثراست.ویتامین «ب» ازگیل، اعصاب را تقویت می کند و از نظر تغذیه اهمیت دارد.ازگیل را به صورت خام
به عنوان میوه لذیذ، مطبوع و تقویت کننده مصرف می کنند و از آن شربت و کنسرو ازگیل تهیه می
کنند.مصرف ازگیل خام یا کنسرو ازگیل در معالجه اسهال ساده اثر قطعی دارد.خورن ازگیل خام و خصوصاً نارس آن که
تانن بیشتری دارد در معالجه خونریزی های داخلی مانند:بواسیر، خونریزی رحمی و غیره اثر شفا بخش دارد.ازگیل در معلجه ورم
روده به کار می رود، به این منظور باید ۲۳۰ گرم ازگیل رسیده را پس از جدا کردن پوست و
دانه، در کمی شیر حل نموده و مصرف نمود.در معالجه زخم دهان و تورم مخاط گلو مؤثر است.ازگیل قبض کننده
روده ها است.ازگیل کار روده ها را تنظیم می کند.ازگیل ادرار آوراست.ازگیل دارای اسید مالیک، تانن، اسید سیتریک و اسید
تاتاریک است و از نظر غذایی شبیه «به»است.ازگیل میوه ای بسیار مقوی است زیرا قدرت اُسمزی خون را بالا می
برد.ازگیل به علت داشتن املاح سیتریک، رمالیکو تاتاریک، ترشی خون را از بین می برد.ازگیل مواد معدی را مرتب می
کند و برای اسهال بسیار مفید است.میوه تازه و رسیده ازگیل یا کنسرو آن برای درمان اختلاق قاعدگی خانم ها
کاملاً مفید است.جوشانیده نیم گرم برگ ازگیل، سالک را درمان می کند.جوشانده برگ ازگیل به صورت بالا،پوست های ظریف را
تقویت میکند و برفک را معالجه می نماید.گونه شناسی جنس ازگیل دوگونه دارد که اولی همان ازگیل معمولی با نام
علمی Mespilus germanica است.این گونه بومی جنوب غربی آسیا و احتمالا جنوب شرق اروپا است اما منشاء آن را ایران
می دانند.گونه دیگر M.canescens، اخیرا به سال۱۹۰۰ در آمریکای شمالی کشف شده است.قطر میوه در گونه های وحشی به ۲٫۵
سانتی متر و در ارقام پرورشی به ۵.۵ سانتی متر یا بیشتر هم می رسد.گیاه ازگیل به شکل درخت پاکوتاه
یا بوته های بلند است و متعلق به خانواده رزها است.بلندی درختچه های ازگیل به ۸ متر هم می رسد.برگ
های پهنی به رنگ سبز تیره، بیضی شکل به طول ۶ تا ۱۵ سانتی متر و به پهنای ۳ تا
۴ سانتی متر دارد.برگ ها پیش از خزان شدن به رنگ قرمز درمی آیند.گل های سفید پنج گلبرگی آن در
بهار شکوفه می دهند.گل های ازگیل هرمافرودیت هستند یعنی هم دارای اندام های نر و هم اندام های تولید مثلی
ماده اند و توسط زنبورها گرده افشانی می شوند.گیاه ازگیل خودبارور است.ازگیل در مکانی سایه روشن در جنگل های آفتابگیر
رشد می کند و خاک مرطوب، سبک و شنی با خاک برگ یا خاک سنگین رسی و به خوبی زهکشی
شده را می پسندد.بذرهای ازگیل بسیار سفت و محکم و نفوذ ناپذیرند به همین خاطر بعید است در همان سال
اول تا پیش از گذراندن دو زمستان جوانه بزنند.برای کشت تجاری آن معمولا بذرها را برای مدت کوتاهی در اسید
سولفوریک می خوابانند تا پوسته بذر باز شود البته این کار بایستی با دقت زیاد انجام شود وگرنه بذر آسیب
می بیند.باغداران خانگی می توانند به جای اسید، بذرها را به مدت ۲۴ ساعت در آب گرم بگذارند و سپس
به مدت ۲ تا ۳ ماه در محلی سرد با دمای ۱ تا ۵ درجه سانتی گراد نگه دارند.همچنین ازگیل
را می توان به درخت گلابی پیوند زد.مصارف دارویی ازگیل میوه ازگیل علاوه بر مصارف خوراکی دارای کاربردهای دارویی نیز
هست.خواص دارویی ازگیل از روزگاران بسیار دور مورد توجه بوده بقراط ازگیل را برای مبتلایان به ترشی معده و مدفوع
سوزان و عوارض تب نافع میپنداشت.
گوشت آن مسهل و برگ هایش بندآورنده خون اند.آبسه دهان و گلو و آنژین را نیز میتوان با جوشانده ی
برگ ازگیل درمان کرد.از گذشته های دور در گیلان از آب “آب کونوس” برای درمان دهان درد استفاده می شده
است دانه های ازگیل حاوی اسید هیدروسیانیک سمی اند.از پوست تنه آن نیز به جای گنه گنه در درمان مالاریا
استفاده می شود اما چندان تایید شده نیست غرغره کردن با جوشانده برگ ازگیل، آبسه دهان و گلو را درمان
می کند.اگر هر روز سه بار با جوشانده برگ ازگیل غرغره شود، آنژین را معالجه می نماید.قلندران و درویشان از
قدیم چوبدستی و چماق خود را از چوب ازگیل درست می کردند، و معتقد بودند که در دست داشتن چوب
این گیاه خواص زیادی دارد یکی از پزشکان اروپایی در تحقیقی اعلام کرده است که اگر زنان باردار گردن بندی
از چوب ازگیل به گردن آویزان نمایند، از سقط جنین آنها خودداری خواهد شد و برای این کار آمار زیادی
نشان داده است.
کدام نوع سیبزمینی برای سلامتی بهتر است؟ مقایسه انواع مختلف و خواص آنها
فال حافظ 
فال روزانه 
تعبیر خواب 
سوره های قرآن 
سوژه های داغ 
فال روز تولد 
فال چوب 
فال قهوه 
فال قرآن 