چرا کودکان، اسباببازیهایشان را میشکنند؟
خیلی از کودکان در سنین مختلف کودکی دوست دارند دنیای پیرامون خودشان را کشف کنند
همین کشف کردن دنیای اطرافشان باعث می شود که در هر کجایی سرک بکشند خیلی از والدین ناراحت
هستند که چرا دلبندشان اسباب بازی هایش را می شکند در واقع حس کنجکاوی ان کودک باعث این
شکستن ها می شود در ادامه مطلب پرشین وی نکات اسباب بازی کودکان را برایتان بازگو خواهیم کرد
اسباب بازی کودکان
«کودکی که اسباببازی ندارد، زندگی ندارد.» تأمل و توجه به این نکته، بیانگر اهمیت اسباببازی در زندگی و فرآیند رشد
و پرورش خلاقیت و استعدادهای کودک میباشد.
اسباببازی حتی میتواند رشد عاطفی، اجتماعی و جسمانی کودکان را تسریع بخشد اما بارها مشاهده شده که کودکان بهجای بازی
با اسباببازی، به شکستن و خرابکردن آن میپردازند که این عمل میتواند یک مشکل رفتاری و یادگیری برای آنان محسوب
شود.
در این نوشته به عواملی که موجب پیدایش این معضل در کودکان میشود، اشاره شده، امید که با دقت در
آنها، تا حدی به کاهش این معضل کمک شود: – مهمترین عامل شکستن اسباببازی توسط کودکان، «کنجکاوی» آنان میباشد.
کودکانی که از هوش طبیعی و بالاتری برخوردارند، به دلیل کنجکاوی، به بررسی چگونگی کار اسباببازیها -بهخصوص اسباببازیهای صوتی، تصویری
و حرکتی- میپردازند و درپی آن، شروع به بازکردن یا شکستن و خرابنمودن آنها مینمایند.
– «پرخاشگری» عامل دیگر تخریب و شکستن اسباببازیهاست.
کودکان پرخاشگر، اسباببازیهایشان را میشکنند تا شاید آرامش بهسراغشان بیاید.
اینگونه کودکان، مجسمه و عروسکهای به شکل انسان و حیوانات را بهطور کلی نابود میکنند، همچنین اسباببازیهای قرمزرنگ را بیش
از سایر رنگها مورد حمله و صدمهی خود قرارمیدهند.
– «بیشفعالی» کودکان نیز بهانهای برای از بین بردن اسباببازیهاست.
اینگونه کودکان، از بازی با اسباببازیها، زود خسته شده و پس از خستگی، به شکستن آنها میپردازند زیرا با اینکار،
احساس لذت بیشتری میکنند.
– عدهای از کودکان بهدلیل کمبود محبت و عدم توجه کافی به آنان، شکستن اسباببازیها را راهی برای جلب توجه
دانسته و از این روش میخواهند خلأ عاطفی خویش را پرنمایند.
اینگونه کودکان، بیشتر در خانوادههای «طلاق» و «بگو و مگو» و «سالار بودن یکی از والدین» و…
مشاهده میشوند.
– گاهی یادگیری و تقلید رفتارهای نامناسب والدین و مربیان-بهخصوص همسالان- میتواند عامل شکستن اسباببازیهای کودکان باشد.
والدین یا آموزگارانی که در جروبحثهای خویش بهجای دفاع، به شکستن وسایل منزل یا مدرسه میپردازند (مکانیسم دفاعی جابهجایی)، فرزندان
و شاگردانشان نیز این عمل را یادگرفته و در بازی خود، اسباببازیهایشان را میشکنند.
– «تبعیض» میان کودکان و دانشآموزان توسط والدین و مربیان موجب میشود کودکان بهسراغ اسباببازی رفته و در این حالت،
وسایل بازیشان را نابود میکنند تا از این طریق، تشنگی محبت و خستگی تبعیض را جبران نمایند.
– بیتوجهی و سهلانگاری والدین نسبت به نگهداری اسباببازیها توسط کودکان، میتواند عامل تقویت و تحریک کودکان به شکستن اسباببازیها
باشد.
نحوه نگهداری از اسباب بازی کودکان
آموزش مهارت نگهداریِ وسایل شخصی به کودکان و تذکر به آنان، موجب کاهش این رفتار میشود.
– «ترسناک» بودن برخی اسباببازیها نیز میتواند موجب شکستن آنها توسط کودکان شود.
– برخی اسباببازیها از ظرافت خاصی برخوردار بوده و با اندکفشار یا بازی زیادی، خراب میشوند یا میشکنند، بنابراین بهتر
است اسباببازیهای ظریف و فانتزی را برای فرزندان سنین پایین انتخاب نکنید.
– چنانچه وسایل بازی با سن کودک مطابقت نداشته باشد، آن را بیهوده فرض کرده و به شکستن آن میپردازد.
پس بهتر است در خرید اسباببازیها، دو عامل «توانایی» و «علاقهمندی» کودکان درنظر گرفته شود.
– چنانچه یک وسیلهی بازی برای دو یا چند فرزند تهیه شود، چیزی جز جروبحث و درنهایت، شکستن و خرابشدن
اسباببازی، نصیب والدین نمیگردد.
شایسته است در حد امکان برای هریک از کودکان، اسباببازیهای جداگانهای خریداری یا تهیه شود..
بیشتر بدانید از نکات انتخاب اسباب بازی مناسب برای کودکان
اگر در ساخت اسباب بازی فنر به کار رفته است ، فنر باید در بدنه ی اسباب بازی جای داشته باشد ،
به طوری که اگر از جای خود (( در رفت )) به دست و صورت کودک آسیب نرساند.
* چشم ها و اجزای صورت حیوانات و عروسک ها باید به خوبی چسبانده یا دوخته شوند
، زیرا اگر این قسمت ها محکم نباشد ، ممکن است کودک با ناخن و دندان آنها را بکند و فرو بدهد.
این نکته را به ویژه در مورد اسباب بازی کودکان کوچک تر از دو سال باید بیشتر رعایت کرد.
* اسباب بازی هایی که کودک وارد آنها می شود ، مانند چادر یا خانه ی عروسک ، باید چنان باشد که کودک بتواند دَرِ آنها را از بیرون و داخل به راحتی باز کند.
* نخ یا ریسمان اسباب بازی های کشیدنی باید بدون گره باشد و قطرش از یک و نیم میلی متر کمتر نباشد تا دست کودک را نبرد.
* اسباب بازی خاص کودکان کوچک تر از دو سال که اشیا را به دهان فرو می برند ، باید به اندازه ی کافی بزرگ باشد تا کودک نتواند آن را فرو برد.
* رنگ آنها جالب توجه و جذاب باشد و در اسباب بازی هایی که امکان دارد کودک آنها را
به دهان ببرد ، یا با پوست و لباس بدن کودک در تماس است ، مانند ساز دهنی ، دندان گیر ، دستبند
، گردنبند ، عروسک های دستکشی و دیگر وسایلی که بر اثر عرق بدن و یا بزاق دهان پوست بدن و یا پوشاک کودک را رنگی میکنند ، باید از مواد رنگی تایید شده که در مواد غذایی به کار می رود ، استفاده شود.
* عروسک هایی که موهای نایلونی دارند و هر نوع حیوانات پشمالویی که پشم آنها از الیاف
مصنوعی است ، هم حساسیت زا هستند و هم به سهولت مشتعل میشوند.
* حیوانات پشمالویی که برای سر پا نگه داشتن آنها از میله های فلزی استفاده شده است ،
به ویژه گوش خرگوش ها که معمولا به وسیله ی میله های فلزی راست می ایستد ، برای کودک مناسب نیست
؛ زیرا کودک به تدریج پوشش بیرونی حیوان را پاره می کند و در نتیجه میله ی داخل آن ممکن است به خود یا همبازی اش آسیب برساند.
* در بازی کودک با اسباب بازی کودکان و لوازم منزل ، توجه داشته باشید که علاوه بر اشیای نوک تیز ،
هر شیئی که پیچ و مهره های کوچکی دارد ، برای کودک خطرناک است. کودک یک ساله ، پیچ و مهره ی سر پوش قابلمه ها را به راحتی باز می کند و می بلعد.
* جغجغه هایی که داخل آنها سنگ یا توپک های کوچکی وجود دارد ، ممکن است بر اثر ضربه
خوردن بشکند یا قسمت های چسبیده ی آنها از هم باز شود که برای کودک خردسال خطرناک است ؛ زیرا احتمال دارد در دهان کودک قرار گیرد و موجب خفگی او شود.
* به کودکان زیر پنج سال اجازه ی دوچرخه سواری در خیابان یا کوچه های خلوت و حتی کوچه های بن بست را ندهید.
* اسباب بازی های کودک را هر چند وقت یک بار بررسی کنید ؛ زیرا اسباب بازی هایی که با شکسته شدن
نوک آنها تیز شده ، بعضی از وسایل چوبی که تراشه دار شده ، یا قطعاتی که ترک برداشته و یا سرچکشی که لق شده و … ممکن است به کودک آسیب وارد کند.
منبع : کتاب راهنمای انتخاب اسباب بازی / pcparsi.com